Falcı

hikayenizin ucundan bir sokak çalgıcısı tutarsa,
bilin ki
o şehre
sihir yağar...

Anatomi

ve bütün yangınların, depremlerin, fırtınaların ardından görüp görebileceğiniz en büyük felaketle lanetlendik. zamanlardan yaza yakınsayan bir bahardı. diğerlerine sorsaydım, bileklerimi dişlerimle parçalamanın kaybolmuş bir hanımefendi intiharı için yeterince trajik sayılmayacağını söylerlerdi. eminim...

...
belki de sırf bu kelimeler yazılsın, bu defterlerin varoluş amaçları gerçekleşsin, sırf güne biraz anlam katılsın diye...

sırf, terk ettiğini sandığın şehirleri başucunda biriktirebilesin, kimseye göstermeden gömdüğün bir inkarın mürekkebine karışsın diye...

...

isminden, sokakları çıkardığın masada, geriye kalanlarda ne varsa, birazı bana ait bunu sen de biliyorsun.



Anlaşalım,

kim daha güzel öldürürse diğerini,
diğeri kıblesini değiştirsin,
sırf kuşlar geri dönsünler diye.

şehrin senden önce alev aldığı hikayeler muhakkak vardır köşeye atılmış bavullarda,
nasıl anlatılacağı nereden başlanacağı bilinmeyen mucizeleri gerçekleştirenlere bak,
kadim yalanlarına düğümlenmiştir ,
bir adım atsan...
soğuk...

Yalnız

sahi,
onca boşluğun ardından
hangi tren kabul eder bizi?