Göç

kuşlar çoktan gittiler Cemalettin,
yüzümüze öykülenen;
bir tek,
şehrin ışıkları kaldı...
bizim gözlerimiz;
hala denizlere öykünmekte
tarihlerimiz aşikar...
gökten
bize ayrı sokaklar,
aynı masalar düşerken,
yollarımız,
hep okunmayan takvim yaprakları...
sen yalnız bunun için
sus bu hikayeyi Cemalettin!