Sonra

iki tarafı da
keskin olan yollar gibi
geçecek bu kış...
sonsuza yakınsayan her tercih,
bir masayı arkasında bıraktırır insana;
belki unutmuşsundur.
ve unutma
her yalan biraz daha öldürür insanı,
kendi sokağımızı şaşırırız.
kış,
daha da bastıracak,
hazırlıklı olmak lazım
yüzlerin kristalleşmesine...
ve
şimdi
kırılıp dökülen,
yakılıp yıkılan
ne varsa
sesinle alacaklı
ve
sen
sonsuza kadar
borçlu kalacaksın bana
gidemediğin tüm yollar için
ben
bütün senetlerini alkolle yakacağım
kış,
silecek sokağımdaki bütün ayak izlerini


sonra
kuşlar
geri dönecek...