Bak bi ne diyeceğim sana ama? Evat!

hüznünü de uygun bir yere koyabilmeyi öğrenmeli insan...mesela şehrin en kalabalık ya da en çok yalan söylediğin balkon sahiplerinin sokağına...bu,sizin için de iyi bir başlangıç olabilir bayım...

her geminin ardından mendil sallanmaz,bazı trenler sadece gece gelir yakılan peronlara ve bilmek gerekir kar yağınca şehirde,gök yüzü siyaha değil kırmızıya çalar en fazla...

gün gelecek,iyi insan olma çabamıza en afilli şair dizelerini tanık koşacağız,özlediğimiz kim varsa önce temiz sevmeyi öğreneceğiz...çünkü bildiğimiz tüm masallarda iyiler kazanır,kötülerin meyhane adresleri çocuklardan saklanır...

şimdi bana mavi mektuplar yaz,her birinde ağaçları anlat,giden kuşları ve sokakların ağıtlarını...

ama
en çok
kör noktalarını
anlat...


ben...

burdayım...